2-4-6-8 ارزیابی جریانات نقدی و فرصتهای سرمایه‌گذاری
برای هر فرصت سرمایه‌گذاری لازم است اطلاعاتی در مورد جریانات نقدی مورد انتظار آینده به دست آوریم تا بتوانیم تفاوت جریانات نقدی شرکت را (با توجه به قبول یا رد فرصت سرمایه‌گذاری) مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم. اما برآورد جریانات نقدی (جریانات نقدی مورد انتظار آینده) یکی از مهمترین و از طرفی مشکل ترین کار در تجزیه و تحلیل فرصتهای سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود. چون پیش‌بینی دقیق هزینه ها و درآمدهای مربوط به فرصتهای سرمایه‌گذاری بزرگ دشوار است، در نتیجه انحراف از برآوردهای مربوطه نیز می‌تواند تا حدودی قابل قبول باشد. در برآورد و ارزیابی جریانات نقدی کارکنان مالی دارای نقش مهمی هستند. نقش کارکنان امور مالی در فرآیند برآورد و ارزیابی شامل سه مورد می‌گردد:

هماهنگ کردن تلاشهای سایر بخشهای شرکت نظیر بخشهای تولید، مهندسی، خرید و بازاریابی .
اطمینان یافتن از این مطلب که کلیه افرادی که در این برآوردها دخالت دارند، مفروضات اقتصادی را در نظر گرفته‌اند.
اطمینان یافتن از این نکته که انحراف بالایی بین برآوردها وجود ندارد.جزییات بیشتر درباره این پایان نامه ها :

بررسی تاثیر مدیریت سرمایه در گردش بر عملکرد شرکتها در بورس اوراق بهادار تهران

 
2-4-6-9 ارزیابی فرصت های سرمایه‌گذاری
پس از برآورد و ارزیابی جریانات نقدی، لازم است به منظور تصمیم‌گیری درباره رد یا قبول فرصتهای سرمایه‌گذاری، آنها مورد ارزیابی قرار گیرند. ارزیابی فرصتهای سرمایه‌گذاری غالباً توسط کارشناسان و متخصصین مالی صورت می‌گیرد.

افرادی که فرصتهای سرمایه‌گذاری را ارزیابی می‌کنند می‌بایست افرادی صادق و مستقل باشند و دیدگاههای شخصی و فردی خود را در فرآیند ارزیابی دخالت ندهند. شرکتها برای ارزیابی فرصتهای سرمایه‌گذاری از معیارها و روشهای مختلف ارزیابی استفاده می‌کنند. بایستی توجه داشت برای ارزیابی یک فرصت سرمایه‌گذاری باید از یک روش ارزیابی صحیح استفاده نمود. یک روش ارزیابی صحیح می‌بایست خصوصیات و ویژگیهای زیر را داشته باشد:

باید همه جریانهای نقدی را برای تعیین سوددهی حقیقی پروژه در نظر داشته باشد.
باید هدف و راهی بدون ابهام را برای تفکیک پروژه‌های خوب از بد ارائه دهد.
باید بر طبق سوددهی حقیقی به دسته بندی پروژه ها کمک کند .
باید این حقیقت را تشخیص دهد که جریانات نقدی خالص بزرگتر، از موارد کوچکتر بهتر است.
باید این حقیقت را تشخیص دهد که جریان نقدی خالص زودتر، بهتر از جریان نقدی خالص دیرتر است.
روش ارزیابی صحیح می‌بایستی بین فرصتهای سرمایه‌گذاری تفاوت قائل شود.
روش ارزیابی صحیح، علاوه بر توجه به سوددهی پروژه‌ها، بایستی به ریسک پروژه‌ها نیز توجه کند.
بطور کلی، روش ارزیابی صحیح باید دست به انتخاب پروژه‌هائی بزند که با سودآوری خوب، ثروت سهامداران شرکت افزایش یابد.

شرکتها در عمل از روشهای ارزیابی مختلفی برای ارزیابی فرصتهای سرمایه‌گذاری استفاده می‌کنند. این

روشها را بصورت زیر می‌توان طبقه‌بندی نمود:

الف) روشهای تنزیلی

روش ارزش فعلی خالص

روش نرخ بازده داخلی

روش نرخ بازده داخلی تعدیل شده

روش شاخص سودآوری

ب) روشهای غیرتنزیلی

روش دوره با برگشت سرمایه

روش معکوس دوره برگشت سرمایه

بنابراین هر چه ضریب اهرمی‌ بیشتر باشد، خرید مجوز توأم با ریسک بیشتری همراه خواهد بود. ضریب اهرمی ‌به خصوص در مورد حق معاملاتی که دارای عمر باقیمانده بسیار کوتاهی می‌باشند، اثرگذارتر است. کلیه این اصول برای حق معاملات غیرعادی نیز مصداق دارند. البته بنا به نوع حقوق متعلقه به مجوز، اثر اهرمی مربوطه نیز نسبت به مجوزهای عادی مؤثرتر می‌گردد. ساختار « همه یا هیچ » مجوزهای دیجیتالی و موافقتنامه های تکمیلی جانبی نظیر ایجاد انواع مانع ها، اثر ضریب اهرمی ‌را افزایش داده و امکان سودآوری بیشتر را در قبال پذیرش خطر بالاتر فراهم می‌نماید.
حق معاملات دارای محدوده که از طریق سکون حاکم بر بازار، کسب درآمد می‌نماید و نسبت به تغییرات قیمت واکنش منفی دارند، ویژگی خاصی را در رابطه با ضریب اهرمی ‌نشان می‌دهند. قیمت این نوع حق معاملات به ویژه زمانی که قیمت دارایی در بازار به محدوده های توافق شده برسد، بطور نامتناسب و مضاعف واکنش می‌نماید. چنانچه حد فوقانی و تحتانی محدوده دارای ویژگی انقضاء مجوز باشند، این امر به نوبه خود اثر ضریب اهرمی و ریسک زیان همراه با آن را بالا می‌برد (جمشیدی،1382).

جزییات بیشتر درباره این پایان نامه ها :

بررسی تاثیر مدیریت سرمایه در گردش بر عملکرد شرکتها در بورس اوراق بهادار تهران

2-4-6-5  فرصتهای سرمایه‌گذاری و تأثیر آن بر هزینه  و سود
برای کلیه حق معاملات در هر معامله ( خرید یا فروش ) کارمزدهای حداقل یا ثابت همراه با میزان سفارش ( قیمت مجوز ضربدر مقدار ) در نظر گرفته می‌شود.  در حالتهای استثنایی هزینه های مذکور می‌توانند از چندین برابر ارزش مجوز تجاوز نمایند. بعلاوه چنانچه حق اختیار اجرا گردد، قاعدتاً هزینه های اضافی بوجود خواهد آمد. بنابراین مجموع هزینه های جانبی کسب مجوز به همراه هزینه های فروش یا اجرای حق معامله در تعیین سودآوری نهایی سرمایه‌گذاری مؤثر می‌باشند. در چنین شرایطی کلیه هزینه ها تجمیع یافته و انتظار کسب سود بدتر خواهد شد و لذا تغییرات شدیدتر قیمت در بازار برای ورود به حاشیه سودآوری ضروری می‌نماید .

بنابراین سرمایه‌گذار قبل از انجام هرگونه سفارشی باید نسبت به تمامی موارد هزینه اطلاعات لازم را کسب نماید. تنها تحت چنین شرایطی است که محاسبه واقع بینانه از ورود سرمایه‌گذاری به منطقه سوددهی امکان پذیر است ( یعنی میزان افزایش مورد نیاز در قیمت دارایی و یا حداقل طول زمانی که قیمت دارایی بایستی در چارچوب محدوده توافق شده قرار گیرد ) طبیعی است که هرچه هزینه بیشتر باشد رسیدن به آستــانه سوددهی نیز طـــولانی تر خواهد شد حتی اگر روند مورد انتظار تحقق یـابد، زیرا این بخـش از هزینه‌ها در ابتدا بایستی پوشش داده شود. چنانچه قیمتها طبق پیش بینی حرکت ننماید هزینه‌های جانبی به زیان حاصله اضافی خواهد شد (جمشیدی، 1382).

2-4-6-6  فرآیند اجرایی و استفاده از فرصتهای سرمایه‌گذاری
اصولاً فرصت سرمایه‌گذاری نشان دهنده مجموعه‌ای از سیاستها و خط‌مشی ها است و با گذشت زمان همواره مورد تجدیدنظر شرکت قرار می‌گیرد. حداقل پنج مرحله برای برنامه‌ریزی و کنترل فرصتهای سرمایه‌گذاری می‌توان بصورت زیر مشخص نمود:

 
2-4-6 عوامل خارجی تأثیرگذار بر فرصتهای سرمایه‌گذاری
سرمایه‌گذاران آگاه بایستی از این واقعیت مطلع باشند که تصمیم‌گیری مربوط به سرمایه‌گذاری می‌تواند خسته کننده و درگیرساز باشد. با این حال، بدون توجه به فعالیتهای افراد، عوامل مشخصی در محیط سرمایه‌گذاری بر تمامی سرمایه‌گذاران تأثیر می‌گذارد. سرمایه‌گذاران باید این عوامل را در تمامی طول فرآیند تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری مد نظر قرار دهند .

جزییات بیشتر درباره این پایان نامه ها :

بررسی تاثیر مدیریت سرمایه در گردش بر عملکرد شرکتها در بورس اوراق بهادار تهران

2-4-6-1 عدم اطمینان
اولین عاملی که تمامی سرمایه‌گذاران باید مدنظر قرار دهند عدم اطمینان است. سرمایه‌گذاران با این امید داراییهای مالی را می خرند که انتظار دارند در طول چند دوره بعدی، بازده کسب کنند. این بازده را می‌توان پیش بینی کرد، اگر چه ممکن است بازده پیش بینی شده محقق نشود. واقعیت این است که بازده یک سهام و ریسک آن را میتوان پیش بینی کرد ولی آنچه که در واقعیت رخ می‌دهد ممکن است با میزان بازده پیش بینی شده متفاوت باشد .

فرصتهای سرمایه‌گذاری آمیخته ای است از علم و هنر. برای نیل به موفقیت در امر سرمایه‌گذاری باید تصور کنیم که چه چیزی امکان دارد رخ دهد. ما در خصوص وقایع گذشته آگاهی داریم ولی نمی‌توان گفت که گذشته دوباره تکرار خواهد شد.

اگرچه آینده با عدم اطمینان همراه است ولی این عدم اطمینان قابل مدیریت است و با استفاده از فهم اساسی سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاران می‌توانند هوشیاری لازم جهت مدیریت عدم اطمینان را کسب کنند. بعلاوه، سرمایه‌گذاران می‌توانند با کمک تکنیکها و ابزارهایی که وجود دارد تصمیمات بهتری را اتخاذ کنند. اگر چه استفاده از این تکنیکهای جدید، پیچیده به نظر می‌رسد با این حال می‌توانند بینش جدیدی را در خصوص فرآیند تصمیم‌گیری ارائه کنند .

2-4-6-2  عرصه سرمایه‌گذاری جهانی
امروزه سرمایه‌گذاران بیش از هر زمان دیگری باید در خصوص سرمایه‌گذاری نسبت به مفهوم جهانی آن توجه کنند. اگر چه در سالهای قبل توجه چندان زیادی به سرمایه‌گذاری خارجی نمی‌شد ولی امروز با تشکیل بازارهای جهانی و ایجاد فرصتهای سرمایه‌گذاری، سرمایه گذاران خودشان را محدود به بازارهای داخلی نمی‌کنند. چرا  که شما می‌توانید از طریق سرمایه‌گذاری خارجی، بازده خود را افزایش و یا ریسک خود را کاهش دهید. باید خود را محدود به فرصتهای داخلی یک کشور نکنید.

بازارهای خارجی به سرعت پیشرفت می‌کنند برای مثال، بازار ژاپنی ها یکی از سه بازار سهام بزرگ در جهان است که با توجه به قیمت سهام و حجم معاملات دارای درجات مختلفی است. بازار اروپای غربی از وسعت زیادی برخوردار بوده و راه حلهای مختلفی را به سرمایه‌گذاران ارائه می‌کنند. بازارهای آسیایی مانند بازارهای سنگاپور، کره، مالزی و تایلند نیز به سرعت شکل گرفته اند. در این میان کشورهای آمریکای جنوبی نیز از توان بالایی برخوردار شده اند به طوری که در سال 1990 برخی از سهام های بازار سهام مکزیک به صورت معمولی در میان سرمایه‌گذاران آمریکایی مورد معامله قرار می‌گرفت.

سرمایه‌گذاران به سه دلیل به سرمایه‌گذاری خارجی روی می آورند: اول برای اینکه درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری بالا است. دوم اینکه، نرخ بازده اوراق بهادار خارجی بیشتر از بازارهای داخلی است. بنابراین سرمایه‌گذاران از طریق سرمایه‌گذاری خارجی می‌توانند به نرخ بازده بیشتری دست پیدا کنند. سوم اینکه، سرمایه‌گذاران از طریق سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار کشورهای خارجی باعث تنوع سهام خود و کاهش ریسک سرمایه‌گذاری خود می‌شوند. برای مثال وقتی بازار سهام داخلی ضعیف عمل می‌کند سرمایه‌گذاران می‌توانند از طریق تشکیل پرتفیلو در بازار سهام خارجی شرکت کنند و عملکرد ضعیف بازار سهام داخلی را جبران نمایند (تهرانی و نوربخش، 1382).

2-4-6-3 راهبرد تشکیل پرتفوی سرمایه‌گذاری
به منظور تشکیل پرتفوی و انتخاب سهام یا داراییهای تشکیل دهنده سبد سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذار با تصمیم‌گیری در دو مرحله به قرار زیر روبرو است :

تشخیص و انتخاب نوع داراییهای مورد نظر برای سرمایه‌گذاری ( سهام، اوراق قرضه، زمین و مستغلات و…).
انتخاب فرصتهای سرمایه‌گذاری مختلف از میان انواع داراییهای انتخاب شده و میزان تخصیص منابع .

در این پژوهش منظور از « سرمایه‌گذاری»، سرمایه‌گذاری در داراییهای مالی و به خصوص اوراق بهادار قابل معامله است. داراییهای مالی به صورت اوراقی است که توسط دولتها و شرکتها منتشر می‌شود. اوراق بهادار قابل معامله، داراییهای مالی هستند که به آسانی و با حداقل هزینه در بازارهای انسجام یافته قابل خرید و فروش می‌باشند. می‌توان گفت که سرمایه‌گذاری شامل داراییهای مالی و داراییهای قابل معامله و غیر قابل معامله است.
سرمایه‌گذاری برای کسب پول صورت می‌گیرد، یا به این خاطر سرمایه‌گذاری می‌کنیم که رفاه و آسایش فعلی و آتی خود را بهبود ببخشیم. دراین پژوهش فرض می‌کنیم که افراد انتظار دارند از سرمایه‌گذاری خود، فقط به صورت منافع پولی منتفع شوند. افراد سعی می‌کنند از طریق صرفه جویی در مصرف امروز خود و پس انداز آن، بتوانند مصرف آتی خود را بهبود ببخشند. سرمایه‌گذاران سعی می‌کنند ثروت و دارایی خود را به نحو مؤثری مدیریت کنند و بتوانند با محافظت از عواملی همچون تورم، مالیات و سایر عوامل، بیشترین بازده را کسب نمایند. به خاطر این دلایل است که مردم پس انداز می‌کنند (تهرانی و نوربخش ، 1382).

جزییات بیشتر درباره این پایان نامه ها :

بررسی تاثیر مدیریت سرمایه در گردش بر عملکرد شرکتها در بورس اوراق بهادار تهران

2-4-2 فرصت های سرمایه‌گذاری (IOS)
همه مردم به نوعی دارای ثروتی هستند که ناشی از ارائه خدمات در بازار کارا است. اغلب مردم در بیشتر مواقع تصمیم‌گیریهایی را در خصوص سرمایه‌گذاری در زندگی خود انجام می‌دهند. برای مثال برخی از کارگران راجع به اینکه آیا وجوه مربوط به بازنشستگی خود را در سهام سرمایه‌گذاری کنند یا در اوراق قرضه، تصمیماتی را اتخاذ می‌کنند. برخی دیگر از افراد به دنبال حداکثر کردن پس انداز خود از طریق سرمایه‌گذاری در گزینه های دیگر هستند.

فرصتهای سرمایه‌گذاری در واقع توانائی بالقوه سرمایه‌گذاریهای شرکت را نشان می‌دهد، بدین معنی که هر چقدر توانائی ‌انجام سرمایه‌گذاری‌ شرکت در آینده بیشتر باشد شرکت دارای فرصتهای سرمایه‌گذاری بیشتری است. آینده‌نگری ‌گروههای‌ استفاده‌کننده از صورتهای مالی همواره حسابداران را به جستجوی روشهای برتر برای تفسیر اطلاعات مالی هدایت کرده است، مدیران نتایج عملیات آتی یک واحد تجاری و توان جذب سرمایه را با اهمیت می‌دانند و رضایت سهامداران نیز در گرو سود مورد انتظار آنهاست که در این میان یکی از روشهای برتر تفسیر اطلاعات بررسی فرصتهای سرمایه‌گذاری است (فردیناند,1999).

مطالعه دقیق فرصتهای سرمایه‌گذاری و اصول مدیریت پرتفلیو می‌تواند باعث مدیریت بهتر و افزایش ثروت سرمایه‌گذار شود. به علاوه انتظار می‌رود افراد با مطالعه اصول سرمایه‌گذاری تا آنجایی که ممکن است از اشتباهات جلوگیری کرده و آگاهانه تصمیم‌گیری نمایند. فرصتهای سرمایه‌گذاری در واقع توانایی بالقوه

سرمایه‌گذاری های شرکت را نشان می‌دهد. بدین معنی که هر چقدر توانایی انجام سرمایه‌گذاری شرکت در آینده بیشتر باشد شرکت دارای فرصتهای سرمایه‌گذاری بیشتری است.

فرصتهای سرمایه‌گذاری باعث ایجاد حرفه و مشاغلی نیز می‌شود. کسانی که می خواهند در این زمینه به صورت حرفه ای مشغول شوند باید به مطالعه و پژوهش در رابطه با فرصتهای سرمایه‌گذاری بپردازند. کسانی که در رشته سرمایه‌گذاری، دارای مهارت هستند می‌توانند نسبت به افراد عادی از سود بیشتری برخوردار باشند، بعنوان مثال کسانی که در تجزیه تحلیل صورتهای مالی شرکتها تبحر دارند، در خرید و فروش سهام و کسب سود از کسانیکه فاقد این مهارت می‌باشند، موفقتر می باشند.

مدیرانی که در خصوص پرتفلیو و تجزیه و تحلیل اوراق بهادار مشغول هستند دارای فرصتهای شغلی زیادی می‌باشند. بسیاری از مؤسسات مالی از قبیل شرکتهای کارگزاری و بانکهای سرمایه‌گذاری اعم از بانکها و شرکتهای بیمه به خدمات تجزیه و تحلیلگران سرمایه‌گذاری نیازمند می‌باشند. شرکتهای کارگزاری با استفاده از تجزیه و تحلیلگران، به ارائه خدمات به مشتریان از طریق ارائه گزارشگری تحقیقی می پردازند. بانکهای سرمایه‌گذاری سعی می‌کنند از طریق تجزیه و تحلیلگران سرمایه‌گذاری، به فروش اوراق بهادار جدید و ارزشیابی شرکتها برای کسب مشتریان جدید بپردازند .

همه این مؤسسات مالی که درباره آنها در بالا بحث شد برای مدیریت پرتفلیوی اوراق بهادار خود نیازمند مدیران پرتفلیو می‌باشند. مدیران پرتفلیو مسئول اخذ تصمیمات مناسب در خصوص پرتفلیو و خرید و فروش اوراق بهادار هستند. آنها باید به سؤالاتی از قبیل چه چیزی باید بفروشند و چه موقع خرید و فروش نمایند پاسخ دهند. عملکرد این مدیران از روی وضعیت پرتفلیوی شرکت برآورده می‌شود و میزان موفقیت این مدیران را می‌توان از روی وضعیت پرتفلیوی آن شرکت فهمید (تهرانی و نوربخش، 1382).

2-4-3 ماهیت فرصتهای سرمایه‌گذاری
ماهیت فرصتهای سرمایه‌گذاری پاسخ به این پرسش است که چرا سرمایه‌گذاری می‌کنیم ؟ در یک عبارت ساده  می‌توان گفت که سرمایه‌گذاران می خواهند از پول خود، سودی را کسب نمایند. وجه نقد دارای یک هزینه فرصت از دست رفته است. در صورتی که اگر وجه نقد را نگهداری کنید فرصت کسب سود را طریق آن وجه نقد از دست خواهید داد. به علاوه، در یک فضای تورمی، قدرت خرید پول کاهش می یابد، به عبارت دیگر وقتی نرخ تورم بالا باشد قدرت خرید به سرعت کاهش می یابد.

سرمایه‌گذاران دوست دارند بازده آنها تا جایی که امکان داشته باشد زیاد باشد ولی باید توجه داشت که میزان بازده تحت تأثیر ریسک قرار دارد. سال  1982 میلادی در ایالات متحده، سال خوبی برای بازار سهام بود. به طوری که بازده کلی اوراق مربوط به سهام عادی از 20% بالا رفت. با وجود این در همین سال برخی از صندوقهایی که به صورت حرفه ای اداره می‌شدند با زیان روبرو شدند.

«مدیریت نقدینگی»، معیار مهمی در تعیین «سیاستهای سرمایه در گردش» است و توانایی شرکت در ایجاد وجه نقد مورد نیاز را بیان می‌کند. نسبتهای جاری و آنی و نسبتهای نقدینگی، شاخصهای مفید و سنتی نقدینگی هستند؛ اما ناکافی و تنها مبتنی بر ارقام ترازنامه‌اند و نمی‌توانند جزئیات را به‌خوبی فراهم کنند و اطلاعات صحیحی درباره کارایی مدیریت سرمایه در گردش بدهند. روابط ریاضی مورد استفاده برای محاسبه این شاخصها، وجه نقد و داراییهای عملیاتی را در بر می‌گیرند؛ اما در نظر گرفتن داراییهای عملیاتی نظیر حسابهای دریافتنی و موجودی مواد و کالا با وجه نقد و شبه نقد از نظر مبانی اساسی مدیریت وجه نقد، غیرمنطقی است. با توجه به محدودیتهای نسبتهای سنتی نقدینگی، در تحقیقات به‌عمل آمده پیشنهاد شده است که از مقیاس نقدینگی مستمر برای مدیریت سرمایه در گردش استفاده شود. مقیاس نقدینگی مستمر به جریانهای نقدی ورودی و خروجی ایجادشده در شرکت اشاره دارد که ناشی از تحصیل مواد خام،تولید،فروش، پرداختها و فرایند گرداوری مطالبات است. همان‌گونه که مقیاس نقدینگی مستمر تابعی از چرخه تبدیل وجه نقد می‌باشد، صحیح‌تر است که به‌جای نسبتهای سنتی، از مقیاس چرخه تبدیل وجه نقد برای ارزیابی اثربخشی مدیریت سرمایه در گردش استفاده شود (Samiloglu & Demirgunes, 2008).
جزییات بیشتر درباره این پایان نامه ها :

بررسی تاثیر مدیریت سرمایه در گردش بر عملکرد شرکتها در بورس اوراق بهادار تهران

2-3-2-1 چرخه نقدینگی
مدیریت نقدینگی در واقع منعکس‌کننده مدیریت داراییها و بدهیهای کوتاهمدت است و نقش حیاتی در موفقیت مدیریت بنگاه اقتصادی بازی می‌کند. اگر شرکت نتواند نقدینگی خود را به‌نحو مطلوب مدیریت کند ممکن است داراییهای جاری شرکت نتواند پاسخگوی بدهیهای جاری آن باشد. در نتیجه شرکت مجبور به پیدا کردن منابع خارجی برای پرداخت بدهیهای کوتاهمدت خود در زمان سررسید می‌شود. جوز (Jose,1996) درباره اهمیت «مدیریت نقدینگی» اعتقاد دارد که ” شرکتهای دارای سابقه درازمدت درخشانی که ترازنامه‌های صحیح و پاکی دارند، اگر مدیریت نقدینگی خوبی نداشته باشند قادر به پرداخت دیون خود نخواهند بود”. روش مناسب برای ارزیابی نقدینگی شرکتها،«چرخه نقدینگی» است که مدت زمان بین پرداخت به‌منظور خرید موجودیهای کالا یا مواد اولیه تا جمع‌آوری مطالبات ناشی از

فروش به مشتریان را محاسبه می‌کند. چرخه نقدینگی مقیاسی پویا برای «مدیریت وجه نقد در گردش» است که به‌طور همزمان با استفاده از ارقام ترازنامه و صورت سودوزیان، مقیاسی مبتنی بر زمان می‌سازد (Padachi, 2006).