۱- Line-Shift Coding:
در این روش خطوط متن در راستای عمودی کمی تغییر مکان می دهند تا یک شکل منحصر به فردی را بسازند. رمز کردن و رمز گشایی کردن آن معمولاً توسط بررسی عکس متن انجام می شود.   بوسیله تغییر مکان دومین خط هر صفحه به میزان ۳۰/۱ اینچ به بالا یا پایین ترکیب خوبی ایجاد شد که بعد از ۲۰ بار کپی گرفتن از متن همچنان خواص خود را حفظ می کرد. اما این روش خواننده می تواند با بهره گرفتن از ابزار های تشخیص فاصله ببیند، یا اگر قسمتی از متن را کپی کند اطلاعات از دست می رود. به هر حال این روش برای متن هایی چاپی خوب است زیرا برای تغییر آن متن باید اسکن شود، دوباره خطوطش به جای دیگر انتقال یابد و دوباره چاپ شود.

۲- Word-Shift Coding:

در این روش رمز بوسیله جابجایی افقی در بعضی کلمات به نحوی که از حالت طبیعی خارج نشود ذخیره می شود. این روش را هم می توان در فایل حاوی متن اعمال کرد و هم در تصویر آن. برای اعمال این روش تنها متنی قابل قبول است که کلمات آن منظم باشد، یعنی یا به سمت چپ، راست یا وسط متمایل باشد. برای مثال می توان بیشتر و کمترین فاصله بین کلمات را در یک خط پیدا کرد و فاصله بیشتر را مقدار معینی کم کرد و فاصله کمتر را با همان مقدار معین زیاد کرد. با این روش طول خط حفظ می شود. این روش توسط خواننده کمتر دیده می شود زیرا تغییر فاصله بین کلمات برای پر کردن یک خط بسیار متداول است.

اما word-shift coding با دو روش قابل دیدن و شناسایی است.اگر شخصی از الگوریتم فاصله ها اطلاع داشته باشد می تواند متن فعلی را با الگوریتم مقایسه کند و با بهره گرفتن از اختلاف ها اطلاعات مخفی شده را پیدا کند. روش دوم بررسی نقطه به نقطه عکس متن است تا فاصله های تغییر یافته مشخص شود. این روش بسیار وقت گیر است و امکان پیدا شدن اطلاع مخفی شده در آن بسیار زیاد است.

۳- Feature Coding:

روش سومی که برای این کار پیشنهاد شده است Feature Coding است که در عکس متن یا فایل فرمت دار آن اعمال می شود. در این روش بعضی از خواص متن با توجه به کلمه کد تغییر می کند. برای مثال ممکن است با توجه به کلمه کد و بیت هایی که می خواهند در متن جاسازی شوند حروف آخر بعضی از خط ها که b , h یا … هستند کمی بالا یا پایین می رود یا طول آن را زیاد یا کم می کنند. با این روش متن اصلی را می توان با بهره گرفتن از عکس متن پوشاننده بدون متن جاسازی شده یا با دانستن الگوریتم جاسازی پیدا کرد.

در این روش به خاطر وجود مکان های زیاد در متن برای تغییر یافتن می توان اطلاعات زیادی را جاسازی کرد در حالی که اصلا از نظر خواننده به آنها توجه نمی شود. برای خنثی کردن این روش به راحتی می توان تمامی حروف را در یک فاصله ثابت با بقیه قرار داد. گاهی اوقات این روش با
Word-Shifting ترکیب می شود تا الگوریتم های پیچیده تری را بسازد.

روش های دیگر:

چند راه جذاب دیگر برای کد کردن متن ها وجود دارد:

روش Open Space، مانند روش های بالا عمل می کند.
روش Syntactic که با نقطه و دیگر علائم اعمال می شود.
روش Semantic که کلمه ها را تغییر می دهد.
در روش syntactic که روش بسیار جذابی است از قرار دادن تعدادی نقطه یا علائم متنی اضافه استفاده
می شود. برای مثال هر دو متن زیر از نظر معنی درست هستند اما اولی یک کاما اضافه دارد.
bread, butter, and milk و bread, butter and milk. با بهره گرفتن از این تغییر ساده می توان بیت هایی را در متن ذخیره کرد. همچنین روش دیگر استفاده از مخفف هاست. روش Syntactic تقریبا ً در زبان انگلیسی انجام پذیر است، این روش بازدهی کمی دارد به این معنی که برای مخفی کردن تنها چند بیت احتیاج به متن اصلی معادل چندین کیلوبایت است.

روش دیگر، Semantic است. با بهره گرفتن از کلمه های هم معنی می توان متنی را در متن دیگر جای داد، برای مثال کلمه big می تواند دارای مقدار ۱ و کلمه large معادل ۰ باشد. این روش گاهی اوقات متن را بی معنی می کند.

[۱] . photocopy

۲-۱۲- استگانوگرافی در رسانه های مختلف

در سه بخش بعدی درباره اینکه چگونه از استگانوگرافی در متن، عکس و صدا ایجاد و استفاده
می شود بحث می کنیم. اغلب، در حالی که احتیاجی به آن نیست، متن هایی که در متن مخفی می شوند را نیز رمزگذاری می کنند. این برای تبعیت از یکی از قوانین کیرشهف در رمزنگاری است. طبق این قانون باید فرض شود دشمن از علم و تکنولوژی برخوردار است که می تواند تشخیص دهد شما از استگانوگرافی استفاده کرده اید. تنها قسمتی که دشمن از آن بی خبر است کلمه کوتاهی است که برای رمزگشایی مورد استفاده قرار می گیرد. سیستم باید به شکلی باشد که دشمن بدون آن کلمه بختی برای یافتن متن شما نداشته باشد.

وقتی اطلاعات را جاسازی می کنیم باید نکات زیر را در نظر داشته باشیم:

اطلاعات پوشاننده باید به شکلی باشد که وقتی اطلاعات مورد نظر را درون آن جاسازی می کنیم تغییر نکند، اطلاعاتی که جاسازی می شود نیز باید به شکلی باشد که دیده نشود، البته منظور همیشه مخفی بودن نیست، اطلاعات می تواند دیده بشود ولی نظر کسی را جلب نکند.
اطلاعات جاسازی شده باید مستقیما ً در خود اطلاعات پوشاننده جاسازی شود و در هِدِر[۱] آن یا بالای آن قرار نگیرد.
اطلاعات جاسازی شده باید مقاومت کافی در برابر حمله ها و روش های مقابله با آن را داشته باشد.
ممکن است وقتی اطلاعات پوشاننده تغییر می کنند اطلاعات جاسازی شده کمی تغییر بکند، بدین منظور باید قابلیت استفاده از کد های خطایاب را داشته باشد.
اطلاعات جاسازی شده باید قابلیت آن را داشته باشد تا اگر قسمتی از اطلاعات پوشاننده از دست رفت دوباره بازیابی شود. مثلا ً اگر فقط قسمتی از عکس در دست بود بتوان همان قسمت از پیغام اصلی را استخراج کرد.
[۱] . header

جزییات بیشتر درباره این پایان نامه :