معمول ترین روش های مخفی کردن اطلاعات در عکس عبارتند از:

Least Significant Bit insertion یا LSB
Masking and Filtering
الگوریتم ها و transformation ها
هر یک از اینها می تواند بر خیلی از عکس ها به صورت موفقیت آمیزی اعمال شود. هر یک از آنها از نظر اهمیت دارای رتبه بندی متفاوتی در زمانی است که روی عکس تغییراتی مانند برش، اندازه و رنگ داده شود.

۲-۱۲-۲-۳- درج بیت کمترین ارزش

روش LSB یکی از مهمترین و متداول ترین روش ها در استگانوگرافی در عکس ها می باشد. ولی بسیار آسیب پذیر در برابر حملاتی مانند دستکاری در عکس است. یک تغییر فرمت از GIF یا BMP به یک روش فشرده سازی دیگر مانند با اتلاف که در JPEG فایلها استفاده می شود می تواند باعث از دست رفتن اطلاعات مخفی شده بشود.

وقتی از LSB در عکس های ۲۴ بیتی استفاده می شود می توان از ۳ بایت که هر پیکسل را تشکیل
می دهد استفاده کرد. هر تغییری در این بایت ها هیچ گونه نشانه ای برای چشمان انسان ایجاد نمی کند. برای مثال حرف A می تواند در ۳ پیکسل ذخیره شود. فرض کنید سه پیکسل در عکس ۲۴ بیتی مشخصاتی مانند زیر داشته باشند .

(۰۰۱۰۰۱۱۱ ۱۱۱۰۱۰۰۱ ۱۱۰۰۱۰۰۰) (۰۰۱۰۰۱۱۱ ۱۱۰۰۱۰۰۰ ۱۱۱۰۱۰۰۱) (۱۱۰۰۱۰۰۰ ۰۰۱۰۰۱۱۱ ۱۱۱۰۱۰۰۱)

عدد دو دویی برای حرف A معادل ۱۰۰۰۰۰۱۱ است. عدد دودویی A را در پیکسل ها از بالا سمت چپ اضافه می کنیم.

(۰۰۱۰۰۱۱۱ ۱۱۱۰۱۰۰۰ ۱۱۰۰۱۰۰۰) (۰۰۱۰۰۱۱۰ ۱۱۰۰۱۰۰۰ ۱۱۱۰۱۰۰۰)(۱۱۰۰۱۰۰۰ ۰۰۱۰۰۱۱۱ ۱۱۱۰۱۰۰۱)

بیت های با اهمیت تنها آنهایی هستند که تغییر کرده اند. مهمترین برتری LSB این است که با تغییر در
بیت ها چشم انسان نمی تواند آن تغییر را مشاهده کند.

جزییات بیشتر درباره این پایان نامه :

پایان نامه بهبود الگوریتم های پنهان نگاری در تصاویر دیجیتال با بهره گرفتن از تجزیه مقدار منفرد

روش دیگر تغییر کل یکی از اجزای رنگی هر پیکسل است، یعنی بعد از انتخاب پیکسل مقدار قرمز آن را با مقدار کد اسکی حرف مورد نظر تغییر دهیم، سپس پیکسل دیگری را انتخاب کنیم و مقدار سبز آن را کد اسکی حرف بعدی جابجا کنیم و در آخر پیکسل دیگری را انتخاب و کد آبی آن را با مقدار اسکی حرف بعدی تغییر می دهیم، با این روش هر سه حرفِ متوالی در ۳ پیکسل جاسازی می شود، هر چند این روش تغییر قابل محسوس تری نسبت به روش LSB می دهد ولی نتیجه قابل قبولی دارد.

برای انتخاب پیکسل ها نیز می توان از روش های مختلف استفاده کرد، در یک روش می توان با بهره گرفتن از الگوریتم های رندوم[۱] ساز و استفاده از seed که به عنوان یکی از رمز ها می تواند باشد یک سری
پیکسل های ثابتی را استخراج کرد. در این روش ممکن است تصادفا ً پیکسل انتخابی در جایی باشد که
رنگ های اطراف آن ثابت است و در آنجا عکس پیچیدگی ندارد. در چنین وضعیتی هر گونه

تغییر در رنگ پیکسل می تواند مشاهده شود، هر چند در LSB تقریبا ً دیدن تغییرات با چشم انسان غیر ممکن است.

روش دیگری که می تواند مورد استفاده قرار گیرد استفاده از الگوریتم هایی است که مکان هایی از عکس که دارای پیچیدگی خاصی است را پیدا کند. برای این کار می توان بلاک هایی مثلا ً با ابعاد ۸ پیکسل در ۸ پیکسل را انتخاب کرد و میانگین رنگ های آن را بدست آورد، سپس اگر تعداد پیکسل هایی که در آن بلاک رنگش خیلی بیشتر یا کمتر از میانگین بود زیاد شد آن بلاک را به عنوان بلاک پیچیده در نظر
می گیرد. سپس در خود این بلاک ها با بهره گرفتن از LSB و همچنین الگوریتم های رندوم ساز رنگ پیکسلی را تغییر داد. با بهره گرفتن از این تکنیک کمتر امکان دیده شدن تغییرات وجود دارد.

وقتی از LSB برای عکس های ۸ بیتی استفاده می کنید باید دقت بیشتری داشته باشید زیرا عکس های ۸ بیتی قابلیت های عکس های ۲۴ بیتی را ندارد. برای انتخاب عکس پوشاننده باید دقت زیادی داشت تا وقتی پیغام دوم در آن جاسازی شد تغییرات بوجود آمده محسوس نباشد. از استفاده از عکس های معروف (مانند مونالیزا) باید پرهیز کرد، در حقیقت یک عکس از سگ شما می تواند برای این کار کافی باشد.

وقتی بیتهای LSB را در عکس های ۸ بیتی تغییر می دهید، نشانه گر که پالت اشاره می کند تغییر
می یابد. این مهم است که به یاد داشته باشید تغییر یک بیت ممکن است رنگ یک پیکسل را از قرمز به آبی در پالت تغییر دهد. این چنین تغییری در عکس کاملاً مشخص است و روشی که چنین تغییری بدهد اصلاً قابل قبول نیست. برای همین علت متخصصان مخفی کردن اطلاعات می گویند که در