“

 

    1. – صحیح مسلم، ج۳،ص۵۴۹ ↑

 

    1. – جعفری لنگرودی، محمد جعفر، مکتب­های حقوقی در حقوق اسلام، ص۸۸ ↑

 

    1. – گلباغی ماسوله، سید علی، درآمدی بر عرف،ص۲۵ ↑

 

      1. – جناتی، محمد ابراهیم، منابع اجتهاد از دیدگاه مذاهب اسلامی، ص۴۰۲ ↑

 

    1. – ضیائی بیگدلی، محمد رضا، اسلام و حقوق بین الملل، شرکت سهامی انتشار،چاپ سوم،۱۳۶۹،ص۴۱ ↑

 

    1. – جعفری لنگرودی، محمد جعفر، مقدمه­ی عمومی علم حقوق، تهران، گنج دانش، چاپ سوم، ۱۳۷۱،ص۳۲ ↑

 

    1. – محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی، ص۲۵۶ ↑

 

    1. – دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، درآمدی بر حقوق اسلامی، ج۱،ص۳۶۶ ↑

 

    1. – صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، مؤسسه‌ النشر الاسلامی، ۱۴۱۰،ص۸۲۲ ↑

 

    1. – واسعی، محمد، جایگاه عرف در فقه، ص۱۰۰ ↑

 

    1. – جبار گلباغی ماسوله، علی، درآمدی بر عرف، ص۲۵۷ ↑

 

    1. – عمید زنجانی، عباسعلی، فقه سیاسی، ج۲،س۱۰۳ ↑

 

    1. – جبار گلباغی ماسوله، علی، درآمدی بر عرف، ص۲۶۳ ↑

 

    1. – واسعی، محمد، جایگاه عرف در فقه،ص۸۹ ↑

 

    1. – سلجوقی، محمود، نقش عرف در حقوق مدنی ایران، ص۵،۶۲،۹۲ ↑

 

    1. – فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۲۰۷ ↑

 

    1. – عمید زنجانی، عباسعلی، فقه سیاسی، ج۲،ص۲۱۸ ↑

 

    1. – جعفری لنگرودی، محمد جعفر، دیباچه­ای بر دانش حقوق، ص۳۵۲ ↑

 

    1. – جبار گلباغی ماسوله، علی، درآمدی بر عرف، ص۲۳۵ ↑

 

    1. – جبار گلباغی ماسوله، علی، درآمدی بر عرف، ص۲۳۶ ↑

 

    1. – واسعی، محمد، جایگاه عرف در فقه، ص۱۰۲ ↑

 

    1. – جعفری لنگرودی، محمد جعفر، مکتب های حقوقی در حقوق اسلام، ص۳۲۸ ↑

 

    1. -جعفری لنگرودی، محمد جعفر، مکتب های حقوقی در حقوق اسلام، ص۳۲۸ ↑

 

    1. – جبار گلباغی ماسوله، علی، درآمدی بر عرف، ص۲۳۹ ↑

 

    1. – زمانی، محمود، عرف و عادت در نظم حقوقی ایران، ص۱۷ ↑

 

    1. – رجبی، حسین، کاربرد عرف در استنباط، مجله کیهان اندیشه، ش۴۸،ص۱۳۴ ↑

 

    1. – انصاری، مرتضی، المکاسب، مجمع الفکر الاسلامی، قم، الطبعه الاولی، ۱۴۱۸،ج۳،ص۲ ↑

 

    1. – زمانی، محمود، عرف و عادت در نظم حقوقی ایران، ص۱۷ ↑

 

    1. – خرازی، محسن، مجله مشکوه، پژوهشی پیروامون عرف،ش۲۱،ص۷۷ ↑

 

    1. – خرازی، محسن، مجله مشکوه، پژوهشی پیروامون عرف،ش۲۱،ص۷۹ ↑

 

    1. – خرازی، محسن، مجله مشکوه، پژوهشی پیروامون عرف،ش۲۱،ص۷۹ ↑

 

    1. – جناتی، ابراهیم، منابع اجتهاد از دیدگاه مذاهب اسلامی، ص۴۰۶ ↑

 

    1. – جبار گلباغی ماسوله، علی، در آمدی به عرف، ص۱۳۳ ↑

 

    1. – الدیلمی، حمزه بن عبدالعزیز الدیلمی، المراسم فی الفقه الامامی، تحقیق محمد التبانی، منثورات الحرمین، ۱۴۰۴،ص۲۱۸ ↑

 

    1. – الموسوی ، ابوالقاسم علی ابن الحسین، الذریعه الی اصول الشعه، تحقیق: ابوالقاسم گرجی، تهران، دانشگاه تهران، چاپ دوم، ۱۳۵۸ه.ق، ج۱،ص۳۶۶ ↑

 

    1. – برگرفته از کتاب درآمدی بر عرف،ص۱۳۷ ↑

 

    1. – همان، ص۱۳۹ ↑

 

    1. – عمید زنجانی، عباسعلی، فقه سیاسی، ص۲۱۷-۲۲۲ ↑

 

    1. – جعفری لنگرودی، محمد جعفر، مقدمه­ی عمومی علم حقوق،ص۳۲ ↑

 

    1. – عمید زنجانی، عباسعلی، فقه سیاسی،ج۲،ص۲۲۲ ↑

 

    1. – جبار گلباغی ماسوله، علی، در آمدی به عرف، ص ۲۱۵ ↑

 

    1. – زمانی، محمود،عرف عادت در نظم حقوقی ایران، ص۲۳٫ ↑

 

    1. – همان ↑

 

    1. – شایگان، علی، حقوق مدنی، تهران، طه، چاپ اول، ۱۳۷۵ ه. ش، ص۲۹ ↑

 

    1. – شایگان، علی، حقوق مدنی،ص۲۹ ↑

 

    1. – شایگان، علی، حقوق مدنی، ص۱۶۲ ↑

 

    1. – همان ↑

 

    1. – سلجوقی، محمود، نقش عرف در حقوق مدنی ایران،ص۱۳۳ ↑

 

    1. – همان ↑

 

    1. – جبار گلباغی ماسوله، علی، درآمدی بر عرف، ص۲۹۱ ↑

 

    1. – واسعی، محمد، جایگاه عرف در فقه، ص۱۳۴ ↑

 

    1. -واعظی، احمد، مقاله«نقش عرف در استنباط فقهی»،(مندرج درکتاب نقش زمان و مکان در اجتهاد) ، ج۱۳،۴۴۹۱ ↑

 

    1. – محمودی، علی محمد، رساله نقش عرف در فقه و حقوق، مندرج در متون فقه پژوهی،ج۱۳،ص۴۴۹۲ ↑

 

    1. -همان ↑

 

    1. – همان ↑

 

    1. – السبز واری، محمد باقر، کفایه الاحکام، اصفهان، مهدوی، بی تا ↑

 

    1. – نجفی ، محمد حسن، جواهرالکلام، دارالکتب الاسلامیه، الطبقه التاسعه،۱۳۶۸ ↑

 

    1. -متون فقه پژوهی، ج ۱۳، ص۴۴۹۳ ↑

 

    1. -حر عاملی، وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۲۷۶ ↑

 

    1. – واعظی، احمد، نقش عرف در استنباط فقهی، مندرج در کتاب «نقش زمان و مکان دراجتهاد» ↑

 

    1. – خرازی، محسن، مجله مشکوه، پژوهشی پیرامون عرف،ش۲۱،ص۷۵ ↑

 

    1. – مجله مشکوه، پژوهشی پیرامون عرف،ش۲۱،ص۷۸(محسن فرازی) ↑

 

    1. – خمینی، روح الله، البیع، مؤسسه‌ تنظیم و نثر آثار الامام الخمینی، قم، الطبقه الاولی، ۳۷۹،ج۱،ص۸۹ ↑

 

    1. – واسعی، محمد، جایگاه عرف در فقه، ص۱۴۴ ↑

 

    1. – شیلاتی، امیر، کلیات حقوق، بی نا، ۱۳۲۸ه.ش،ص۱۷ ↑

 

    1. – نجومیان، حسین، ارزیابی حقوق اسلام، شرکت انتشار، چاپ اول،۱۳۴۴ه.ش، ص۱۳۱ ↑

 

    1. – داوید،رئه، نظام های بزرگ حقوق اسلامی، ترجمه:حسین صفایی، مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۹،۱۲۱ ↑

 

    1. -همان،ص۱۲۱ ↑

 

    1. – ساکت،محمد حسین، دیباچه ای بر دانش حقوق،ص۳۵۱ ↑

 

    1. – کی­نیا، مهدی،اطلاعات حقوقی، تهران، دانشگاه تهران،چاپ اول،۱۳۴۴ ،ص۲۰ ↑

 

    1. – کی­نیا، مهدی،اطلاعات حقوقی، ص۲۰ ↑

 

    1. – کاتوریان، ناصر، فلسفه حقوق، تهران، شرکت انتشار، چاپ دوم،۱۳۸۱ه.ش، ص۱ ↑

 

    1. – گلباغی ماسوله، علی، درآمدی بر عرف،ص۱۹۸ ↑

 

    1. – کاتوزیان، ناصر، فلسفه حقوق،ج۲،ص۳۰۰ ↑

 

    1. – نجومیان، حسین،ارزیابی حقوق اسلام، ص۱۳۳ ↑

 

    1. – منحنی، علی،«مقاله تحولات پیدایش عرف بین الملل»، مجله تحقیقات حقوقی، شماره۱۱،ص ۳۲ ↑

 

    1. – سلجوقی، محمود، نقش عرف در حقوق مدنی ایران،ص۱۴۱ ↑

 

    1. – زمانی، محمود، عرف و عادت در نظم حقوقی ایران،ص۳۹ ↑

 

    1. – زمانی، محمود، عرف و عادت در نظم حقوقی ایران، ص۴۶ ↑

 

    1. -کاتوزیان ، ناصر، قانون مدنی در نظم کنونی، تهران، نشر دادگستر، چاپ چهارم،ص۲۰۳ ↑

 

    1. – زمانی، محمود، عرف و عادت در نظم حقوقی ایران، ص۵۹ ↑

 

    1. – همان،ص۷۱ ↑

 

    1. – سلجوقی، محمود، نقش عرف در حقوق مدنی ایران،ص۱۵۰ ↑

 

    1. – زمانی، محمود، عرف و عادت در نظم حقوقی ایران، ص۹۸ ↑

 

    1. – همان، ص۱۰۵ ↑

 

“

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...