گفتار اول : نظریات مربوط به رویکرد های فرهنگی در جرم شناسی و نقش رسانه ها  

در رسانه رفتارهایی به عنوان الگو و شاخص معرفی می شود این رفتارها در غالب نظریه یادگیری قابل طرح است. نظریه یادگیری اجتماعی به یادگیری در زمینه و بستر اجتماعی تأکید دارد. این نظریه بر این اساس استوار است که مردم از یکدیگر می آموزند. این یادگیری می تواند بر اساس مشاهده، تقلید، یا مدل سازی باشد. مثال خیلی رایج این نظریه در تبلیغات تلویزیونی است. تبلیغات نشان می دهد که نوشیدن یک نوشیدنی خاص یا استفاده از شامپوی موی خاص ما را سالم تر و محبوب تر می کند. ما ممکن است بر اساس تبلیغات در ذهن مان مدل سازی کنیم. خودمان را در غالب تبلیغ ببینیم، یک فرد موفق و زیبا و مورد توجه و بنابراین اقدام به خرید محصول نماییم.

الف : نظریات ناظر به انعکاس نقض هنجارها توسط رسانه ها

۱ : نظریه امتناع

“بر اساس این نظریه رسانه ها هرگز نباید بدی ها و تاریکی ها نظیر جرم، خشونت، دروغ و مانند این ها را منعکس سازند. این گروه معتقدند انسانها با دیدن صحنه های خشن و گفته های دروغ کم کم به آن خو می گیرند و این اعمال را طبیعی می پندارند”.[۱]

۲ : نظریه واقع گرایی (آینه ای)

“بر اساس این نظریه رسانه ها باید مانند آینه عمل کنند و عیناً واقعیات حیات را منعکس سازند. طبق این نظریه شأن رسانه ها آینه بودن است و رسانه ها نباید به هیچ وجه نقش تولیدی از فرهنگ وتفکر داشته باشند. در مورد مطبوعات اعم از روزنامه ها، هفته نامه های خبری، هنری، ورزشی، ماهنامه ها  وفصلنامه های تخصصی و غیره باید گفت که هر یک باید آن چه را که در جامعه فرهنگی و سیاسی تولید می شود منعکس نماید ونه این که گروهی را برای تولید فکر و فرهنگ استخدام کند” .[۲]

لیست پایان نامه های موجود (به صورت فایل کامل) با موضوع: ابطال رأی داوری
 

۳ : نظریه تبلور جرم

“در این نظریه اعتقاد بر آن است که رسانه ها باید جنایات را مطرح نمایند، بدان توجه کنند و بها دهند و آن را محور اندیشه های خویش قرار دهند این اندیشه با خواست گردانندگان رسانه ها هماهنگی دارد. منافع آنان در این است که خشونت را در هر گوشه ای که وجود دارد به وسعت مطرح کنند و توجه مردم را بدان جلب نمایند. بنابراین مخاطبان با جنبه های واقعی و خشونت آمیز جهان آشنا می شوند ولی این امر به

طور آینه ای صرفاً به انعکاس بسنده نمی کند بلکه از طریق متبلور ساختن جرم تأثیرات مخرب آن را کاهش می دهد. البته باید توجه داشت که عمل تبلور باید بصورت زیرکانه و هوشیارانه انجام شود تا تأثیری مثبت بر مخاطب داشته باشد در غیر اینصورت این امکان وجود دارد که تنها جنبه های منفی آن در ذهن مخاطب باقی بماند. به عنوان مثال اگر دزدی فردی نشان داده شود فقط نشان دادن دستگیری او کافی نیست بلکه باید عواقب کار او نیز مطرح گردد، مثلاً این که سرقت او موجب گرسنه ماندن کودکان یتیم شده، مادر خانواده را از پا انداخته و مشکلات دیگری را پدید آورده است. اگر اینگونه هنرمندانه جرم متبلور نشود صرفاً نشان دادن دستگیری وی تأثیر چندانی برمخاطب نخواهد داشت چه بسا که مخاطبان با مجرمان احساس همدلی نیز نموده و راه های دیگری برای گریز او پیشنهاد نمایند و یا اینکه پس از اتمام برنامه کلاً آن را به دست فراموشی بسپارد “.[۳]

۴ : نظریه کرختی

“براساس این نظریه، انسان ها زمانی که مکرراً در معرض صحنه های خشن قرار می گیرند، بدان خو گرفته و آن  را عادی تلقی می کنند و به مرور زمان نسبت به آن بی تفاوت می شوند. پخش مکرر برنامه ها وفیلم ها ی خشونت آمیز که سر انجام خوش دارند این توهم را در افراد ایجاد می کند که رفتار خشن در حل مسایل و مشکلات روزمره وسیله ای مؤثر و با ارزش است و وی را بر آن دارد که در شرایط و موانع خاص به رفتار تهاجمی دست زند”. [۴]