در این پژوهش منظور از « سرمایه‌گذاری»، سرمایه‌گذاری در داراییهای مالی و به خصوص اوراق بهادار قابل معامله است. داراییهای مالی به صورت اوراقی است که توسط دولتها و شرکتها منتشر می‌شود. اوراق بهادار قابل معامله، داراییهای مالی هستند که به آسانی و با حداقل هزینه در بازارهای انسجام یافته قابل خرید و فروش می‌باشند. می‌توان گفت که سرمایه‌گذاری شامل داراییهای مالی و داراییهای قابل معامله و غیر قابل معامله است.
سرمایه‌گذاری برای کسب پول صورت می‌گیرد، یا به این خاطر سرمایه‌گذاری می‌کنیم که رفاه و آسایش فعلی و آتی خود را بهبود ببخشیم. دراین پژوهش فرض می‌کنیم که افراد انتظار دارند از سرمایه‌گذاری خود، فقط به صورت منافع پولی منتفع شوند. افراد سعی می‌کنند از طریق صرفه جویی در مصرف امروز خود و پس انداز آن، بتوانند مصرف آتی خود را بهبود ببخشند. سرمایه‌گذاران سعی می‌کنند ثروت و دارایی خود را به نحو مؤثری مدیریت کنند و بتوانند با محافظت از عواملی همچون تورم، مالیات و سایر عوامل، بیشترین بازده را کسب نمایند. به خاطر این دلایل است که مردم پس انداز می‌کنند (تهرانی و نوربخش ، 1382).

جزییات بیشتر درباره این پایان نامه ها :

بررسی تاثیر مدیریت سرمایه در گردش بر عملکرد شرکتها در بورس اوراق بهادار تهران

2-4-2 فرصت های سرمایه‌گذاری (IOS)
همه مردم به نوعی دارای ثروتی هستند که ناشی از ارائه خدمات در بازار کارا است. اغلب مردم در بیشتر مواقع تصمیم‌گیریهایی را در خصوص سرمایه‌گذاری در زندگی خود انجام می‌دهند. برای مثال برخی از کارگران راجع به اینکه آیا وجوه مربوط به بازنشستگی خود را در سهام سرمایه‌گذاری کنند یا در اوراق قرضه، تصمیماتی را اتخاذ می‌کنند. برخی دیگر از افراد به دنبال حداکثر کردن پس انداز خود از طریق سرمایه‌گذاری در گزینه های دیگر هستند.

فرصتهای سرمایه‌گذاری در واقع توانائی بالقوه سرمایه‌گذاریهای شرکت را نشان می‌دهد، بدین معنی که هر چقدر توانائی ‌انجام سرمایه‌گذاری‌ شرکت در آینده بیشتر باشد شرکت دارای فرصتهای سرمایه‌گذاری بیشتری است. آینده‌نگری ‌گروههای‌ استفاده‌کننده از صورتهای مالی همواره حسابداران را به جستجوی روشهای برتر برای تفسیر اطلاعات مالی هدایت کرده است، مدیران نتایج عملیات آتی یک واحد تجاری و توان جذب سرمایه را با اهمیت می‌دانند و رضایت سهامداران نیز در گرو سود مورد انتظار آنهاست که در این میان یکی از روشهای برتر تفسیر اطلاعات بررسی فرصتهای سرمایه‌گذاری است (فردیناند,1999).

مطالعه دقیق فرصتهای سرمایه‌گذاری و اصول مدیریت پرتفلیو می‌تواند باعث مدیریت بهتر و افزایش ثروت سرمایه‌گذار شود. به علاوه انتظار می‌رود افراد با مطالعه اصول سرمایه‌گذاری تا آنجایی که ممکن است از اشتباهات جلوگیری کرده و آگاهانه تصمیم‌گیری نمایند. فرصتهای سرمایه‌گذاری در واقع توانایی بالقوه

سرمایه‌گذاری های شرکت را نشان می‌دهد. بدین معنی که هر چقدر توانایی انجام سرمایه‌گذاری شرکت در آینده بیشتر باشد شرکت دارای فرصتهای سرمایه‌گذاری بیشتری است.

فرصتهای سرمایه‌گذاری باعث ایجاد حرفه و مشاغلی نیز می‌شود. کسانی که می خواهند در این زمینه به صورت حرفه ای مشغول شوند باید به مطالعه و پژوهش در رابطه با فرصتهای سرمایه‌گذاری بپردازند. کسانی که در رشته سرمایه‌گذاری، دارای مهارت هستند می‌توانند نسبت به افراد عادی از سود بیشتری برخوردار باشند، بعنوان مثال کسانی که در تجزیه تحلیل صورتهای مالی شرکتها تبحر دارند، در خرید و فروش سهام و کسب سود از کسانیکه فاقد این مهارت می‌باشند، موفقتر می باشند.

مدیرانی که در خصوص پرتفلیو و تجزیه و تحلیل اوراق بهادار مشغول هستند دارای فرصتهای شغلی زیادی می‌باشند. بسیاری از مؤسسات مالی از قبیل شرکتهای کارگزاری و بانکهای سرمایه‌گذاری اعم از بانکها و شرکتهای بیمه به خدمات تجزیه و تحلیلگران سرمایه‌گذاری نیازمند می‌باشند. شرکتهای کارگزاری با استفاده از تجزیه و تحلیلگران، به ارائه خدمات به مشتریان از طریق ارائه گزارشگری تحقیقی می پردازند. بانکهای سرمایه‌گذاری سعی می‌کنند از طریق تجزیه و تحلیلگران سرمایه‌گذاری، به فروش اوراق بهادار جدید و ارزشیابی شرکتها برای کسب مشتریان جدید بپردازند .

همه این مؤسسات مالی که درباره آنها در بالا بحث شد برای مدیریت پرتفلیوی اوراق بهادار خود نیازمند مدیران پرتفلیو می‌باشند. مدیران پرتفلیو مسئول اخذ تصمیمات مناسب در خصوص پرتفلیو و خرید و فروش اوراق بهادار هستند. آنها باید به سؤالاتی از قبیل چه چیزی باید بفروشند و چه موقع خرید و فروش نمایند پاسخ دهند. عملکرد این مدیران از روی وضعیت پرتفلیوی شرکت برآورده می‌شود و میزان موفقیت این مدیران را می‌توان از روی وضعیت پرتفلیوی آن شرکت فهمید (تهرانی و نوربخش، 1382).

2-4-3 ماهیت فرصتهای سرمایه‌گذاری
ماهیت فرصتهای سرمایه‌گذاری پاسخ به این پرسش است که چرا سرمایه‌گذاری می‌کنیم ؟ در یک عبارت ساده  می‌توان گفت که سرمایه‌گذاران می خواهند از پول خود، سودی را کسب نمایند. وجه نقد دارای یک هزینه فرصت از دست رفته است. در صورتی که اگر وجه نقد را نگهداری کنید فرصت کسب سود را طریق آن وجه نقد از دست خواهید داد. به علاوه، در یک فضای تورمی، قدرت خرید پول کاهش می یابد، به عبارت دیگر وقتی نرخ تورم بالا باشد قدرت خرید به سرعت کاهش می یابد.

سرمایه‌گذاران دوست دارند بازده آنها تا جایی که امکان داشته باشد زیاد باشد ولی باید توجه داشت که میزان بازده تحت تأثیر ریسک قرار دارد. سال  1982 میلادی در ایالات متحده، سال خوبی برای بازار سهام بود. به طوری که بازده کلی اوراق مربوط به سهام عادی از 20% بالا رفت. با وجود این در همین سال برخی از صندوقهایی که به صورت حرفه ای اداره می‌شدند با زیان روبرو شدند.