می گویند کودکان در زمان حال جوانان در آینده وسالمندان در گذشته زندگی می کنند. سالمندان به  دوره   جوا نی بازگشت می کنند.و آنرا مورد تجزیه و تحلیل قرارمی دهند و در نتیجه به زمان حال فضا و مفهوم می باشندسالمندان بیشتر از جوانان کار خود را دوست دارند و به آن توجه می کنند آنها انگیزه بیشتری برای کار دارند و برای مسائل اخلاقی کار اهمیت بیشتری قائلند انها چه از نظر کار و چه از نظر شکوفائی شخصیت [۱] راضی تر از   جوانان به نظر می رسند( اکبری و همکاران. ۱۳۸۷).
احساس بی معنایی و خلاء وجودی تا بدان جا در حال گسترش و افزایش است که در حقیقت باید آن را اپیدمی عصبیت نام نهاد. شواهد فراوانی در نشریات حرفه ای و رسمی وجود دارد که نشانگر آن است که احساس بی معنایی محدود به کشورهای سرمایه داری نمی شود ، بلکه آن را می توان در جوامع کمونیستی نیز مشاهده کرد. این موضوع حتی در کشورهای جهان سوم نیز قابل توجه است. مطابق تحقیقات( دیانا یانگ) ” نسل های سالخورده از خلاء وجودی رنج می برند”. “کارل مارشال ” هم احساس کسانی را که در سنین بعداز ۵۰سالگی برای کمک مراجعه  می کنند ، به عنوان احساس بی هدفی توصیف کرده است. ثابت شده است که شیوه های معنا درمانی نسبت به سایر شیوه های درمانی برتری دارند (فرانکل[۲]، ۱۹۷۷؛ ترجمه: تبریزی و علوی نیا ، ۱۳۸۳). فرانکل در کتاب انسان در جستجوی معنی می گوید : ” آن زندانی که امیدی به آینده خود نداشت محکوم به فنا بود” . وی با از بین رفتن امید ودلبستگی، اتکای روحانی خود را نیز از دست می داد ، باعث سقوط خود می شد و گرفتار پوسیدگی روحی و جسمی می شد. در زندان فشرده اسیران نازی به خوبی پیدا بود که آنهائیکه تصور می کردند وظیفه ای و کاری در انتظارشان است بیش از دیگران احتمال زنده ماندن داشتند. این مسئله بعداً به وسیله کارشناسان آمریکایی در کره و ژاپن نیز تایید گردید (فرانکل ،۱۹۶۷؛ ترجمه معارفی ، ۱۳۸۴).

جزییات بیشتر درباره این پایان نامه :

 پایان نامه : اثربخشی معنا درمانی گروهی بر کیفیت زندگی وتغییرسبک دلبستگی ناایمن

اهداف پژوهش:

اهداف کلی:مطالعه اثر بخشی معنادرمانی گروهی برکیفیت زندگی وتغییر سبک دلبستگی ناایمن بر افراد

سالمند شهرستان رشت

اهداف ویژه:

مطالعه اثر بخشی معنا درمانی گروهی  برمیزان کیفیت زندگی افراد سالمند شهرستان رشت

مطالعه اثر بخشی معنا درمانی گروهی  برتغییر جهت دلبستگی نا ایمن افراد سالمند شهرستان رشت

سوالات پژوهش:

۱٫آیا  معنا درمانی  گروهی برکیفیت زندگی افراد سالمند شهر رشت تاثیر گذار است ؟

۲٫آیا معنا درمانی  گروهی بر تغییر سبک دلبستگی نا ایمن سالمندان شهر رشت تاثیر گذار است؟

فرضیه های پژوهش:

۱٫آموزش معنادرمانی گروهی بر کیفیت زندگی افراد سالمند تاثیر گذار است.

۲٫آموزش معنادرمانی گروهی بر تغییر سبک دلبستگی ناایمن افراد سالمند تاثیز گذار است.

تعریف نظری و عملیاتی کیفیت زندگی:

تعریف نظری :مفهوم  کلی می باشد که نه تنها شامل جنبه های زندگی مانند اجتماعی،فیزیکی،عاطفی ومعنوی است ، به نیازهای فردی از قبیل امیال و آرزوها هنجارها فرهنگی ،اجتماعی نیز توجه دارد (اسداد.بیدمشکی. الهه ،.۱۳۸۶)

تعریف عملیاتی :

دراین تحقیق میزان کیفیت زندگی .نمره ای است که سالمندان از پرشنامه کیفیت زندگی فرم ۲۶سوالی

کوتاه سازمان جهانی بهداشت کسب می کند

تعریف نظری و عملیاتی دلبستگی:

تعریف نظری:

سبک های دلبستگی مبتنی بر این است که پیوندهای عاطفی نخستین که بین( کودک و ابژه ویاسالمندان ووآبژه درون سازی)  می شوند .به گستره ی وسیع روابط بین شخصی فرد ومحیط  تعمیم  می یابد والگوی این روابط .یعنی سبکهای دلبستگی در طول زندگی نسبتا پایدار می مانند.

تعریف عملیاتی:

تعریف عملیاتی سبک دلبستگی:طبقات و سبک دلبستگی ازمودنی ها از طریق پرسشنامه دلبستگی بزرگسالان  به  دست می اید نقل (هازن و شور.،۱۹۹۳[۳]  )

تعریف نظری وعملیاتی معنا درمانی:

تعریف نظری:

این نظریه توسط فرانکل (۱۹۵۹)تهیه و تدوین شده است . فرانکل در) تعریف معنا درمانی[۴]( می گوید : معنادرمانی عبارت است از کمک به مراجع برای یافتن معنا در زندگی. او در کار مشا وره با مراجعان سعی می کند که مراجع را به سوی هدفی خاص هدایت کند ، که معنایی در زندگی پیدا کند  . معنا درمانی برای دغدغه های وجودی روی افزایش آگاهی وجودی و کمک به مراجعان برای پیدا کردن معنا در درون متن روابط انسانی تمرکز می کند.  آموزش به مراجعان برای افزایش مسئولیت  پذیری برای معنا ، کمک بهمراجع برای گوش دادن و ندای وجدان ، سؤال از مراجعان در باره معنا ، افزایش افق دید در باره منشاء معنا ، ایجاد معنا بوسیله سؤالات سقراطی ، کاربرد لوگودرام ، معنا های  پیشنهادی ، تعبیر رویاها ، قصد متناقض و عدم توجه از واژگان اصلی معنی درمانی بشمار می روند( بهفر.،۱۳۸۴  )

تعریف عملیاتی معنا درمانی:

منظور از معنا درمانی در این تحقیق ، همه شیوه ها و روش های درمانی است  که برای درمان بیماران توسط فرانکل و پیروانش به کار رفته و در کتاب های فرانکل ذکر شده است(  بهفر.، ۱۳۸۴٫) در روش شناسی محتوا و ساختار آن برای( ۱۲ )جلسه درمانی طبق فرم ضمیمه بیان شده است.