بانکی که ضمانت نامه صادر می کند در برابر ذی نفع مسؤولیت دارد و باید بر طبق ضمانت نامه اگر بی قید و شرط است. با اولین درخواست پرداخت کند اگر بانک از پرداخت خودداری کند ممکن است به پرداخت خسارت محکوم شود. ولی در موردی که بانک پیرو صدور دستور موقت یا قرار تأمین خواسته از پرداخت ضمانت نامه خودداری می کند، نمی توان مسؤولیتی برای وی در نظر گرفت. با این حال بانکها ترجیح می دهد خود را درگیر اختلافات دستور دهنده و ذی نفع ضمانت نامه نکنند و برای حفظ اعتبار بین المللی خود، جانب ذی نفع ضمانت نامه را می گیرند مگر آنکه احساس کنند پس از پرداخت، رجوع بانک به دستور دهنده با موانعی برخورد می کند و دسترسی بانک به وثایق در معرض خطر قرار می گیرد که در این صورت کوشش می کند دستوری از دادگاه بر منع پرداخت دریافت کنند(کاشانی،۱۳۸۵).
۲-۱۶٫آئین نامه صدور ضمانت نامه
۱ ـ صدور ضمانت نامه از طرف بانک موکول به اخذ وثیقه از ضمانت خواه می باشد.

۲ ـ انواع وثائق قابل قبول برای صدور ضمانت نامه عبارتند از: وجه نقد، طلا، اوراق مشارکت، سپرده بلند مدت، تضمین بانکهای معتبر خارجی مورد تأیید امور بین الملل و بانک مرکزی، سفته با دو امضاء قابل قبول بانک، اموال غیر منقول، برگ رسید انبارهای عمومی مربوط به کالا با ارزش وثیقه ای معادل ۵۰ درصد ارزش روز کالا، سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس، کشتی، هواپیما و …

۳ ـ اخذ حداقل ده درصد مبلغ ضمانت نامه به صورت وجه نقد (به استثنای ضمانت نامه های شرکت در مناقصه و مزایده) به عنوان سپرده نقدی الزامی بوده و بابت بقیه آن از یک یا ترکیبی از انواع وثایق به شرح ذیل ضروری می باشد:

الف) اخذ سفته به میزان ۱۲۰ درصد تفاضل مبلغ ضمانت نامه و سپرده نقدی

ب) اخذ اموال غیر منقول، برگ وثیقه انبارهای عمومی، سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس و … حداقل به میزان ۱۵۰ درصد تفاضل مبلغ ضمانت نامه و سپرده نقدی.

۴ ـ قبول درخواست یک مشتری جهت صدور ضمانت نامه به نام شخص دیگر اکیداً ممنوع می باشد.

۵ ـ صدور ضمانت نامه برای یک مشتری جهت دریافت تسهیلات اعتباری از یک بانک دیگر به صلاح نمی باشد.

۶ ـ ضمانت نامه بانکی برای اشخاص حقیقی در مقابل اشخاص حقیقی دیگر و یا برای اشخاص حقیقی و حقوقی در مقابل اشخاص حقوقی خصوصی دیگر به دلیل امکان تبانی معمولاً صادر نمی شود و در شرایط استثنائی مستلزم بررسی های دقیق و اخذ وثائق مطمئن می باشد.

۷ ـ صدور ضمانت نامه در قابل تضمین شرکتهای خارجی مجاز نمی باشد.

۸ ـ برای صدور انواع ضمانت نامه های بانکی باید از فرمهای چاپی بانک استفاده شود و در مورد صدور ضمانت نامه های متفرقه که فرم چاپی خاصی برای آنها تهیه نشده اخذ تأییدیه مدیریت امور حقوقی ضروری است.

۹ ـ ضمانت نامه های بانکی غیر قابل انتقال می باشند.

۱۰ ـ در ضمانت نامه ها باید موضوع ضمانت نامه، نام مضمون له، نام مضمون عنه، مدت اعتبارو مبلغ

آن به طور صریح قید می شود.

۱۱ ـ صدور تأییدیه ضمانت نامه ها می باید بر اساس درخواست ذینفع به عمل آید و تأییدیه های صادره نیز با عطف به شماره نامه واصله از ذینفع صادر و سپس به آدرس مربوطه ارسال گردند (فقیهی،۱۳۸۹).

جزییات بیشتر درباره این پایان نامه :

 نقش ضمانت نامه های بانکی در تهیه منابع پولی و ارائه راهکارهایی برای افزایش آنها