در زمینه تحول حرکتی درشت کودکان در سنین دبستانی می توانند اسکیت بازی کنند، طناب بازی کنند و دوچرخه سوار شوند. در سن ۷ سالگی آنها قادرند مهارتهای دویدن و پریدن را مانند حرکت پایه ای لازم برای به چنگ آوردن، پرت کردن و ضربه زدن به توپ بیسبال کسب نمایند (تایز و هلمز، ۱۹۹۱).
بنا به نظر برک (۱۳۸۱) این مهارتها، حاصل پیشرفت در چهار توانایی حرکتی اساسی است:

۱- انعطاف‏پذیری: حرکات کودکان دبستانی در مقایسه با کودکان پیش ‏دبستانی انعطاف‏پذیرتر است. تفاوتی که می‏توان زمانی آن را مشاهده کرد که کودکان چوب بیسبال را حرکت می‏دهند به توپ لگد می‏زنند و از روی مانع می‏پرند.

۲- تعادل: بهبودتعادل به پیشرفتهایی درچندین مهارت ورزشی ازجمله دویدن، لی‏لی کردن، جست زدن، طناب بازی، پرتاب‏کردن، لگدزدن و تغییرجهت سریع درورزشهای‏تیمی کمک می‏کند.

۳- چالاکی: سرعت و دقت بیشتر حرکت در حرکات رقص پای طناب بازی، لی‏لی کردن، حرکات روبه جلو، رو به عقب و کجکی که کودکان دبستانی در بازی گرگم به هوا و فوتبال انجام می‏دهند، دیده می‏شود.

۴- نیرو: کودکان پیش ‏دبستانی می‏توانند توپ را محکم‏تر پرتاب کنند به آن لگد بزنند و هنگام دویدن و پریدن قادرند خود را بیشتر بکشانند.

تحول حرکتی ظریف نیز در سالهای دبستانی بهبود می‏یابد. در ۶ سالگی اغلب کودکان می‏توانند حروف الفبا، نام و نام‏خانوادگی و اعداد ۱ تا ۱۰ را به صورت کاملاً واضح بنویسند. اما اندازه حروف آنها کاملاً بزرگ

است. زیرا به جای مچ و انگشتان از کل دست خود استفاده می‏کنند. کودکان معمولاً در ابتدا بر حروف بزرگ تسلط می‏یابند، زیرا کنترل حرکات افقی و عمودی برای آنها راحت‏تر از منحنی‏های ریز حروف کوچک الفباست. نقاشی کودکان نیز در اواسط کودکی پیشرفت زیادی می‏کند. کودکان در پایان سالهای پیش ‏دبستانی می‏توانند خیلی از شکلهای دو بعدی را کپی کنند. نشانه‏هایی از عمق نیز در نقاشیهای آنها دیده می‏شود. مثلاً اشیای دور را کوچکتر از اشیای نزدیک می‏بینند. در حدود ۹ تا ۱۰ سالگی بعد سوم نیز در نقاشیهای آنها مشاهده می‏شود (برک، ۱۳۸۱).

جزییات بیشتر درباره این پایان نامه :